Životna priča hrabrih sestara

Životna priča hrabrih sijamskih bliznakinja: Telo sastavljeno od jedinstvenih neurona

Životna priča ovih bliznakinja inspiriše mnoge ljude od trena kada su pre 32 godine došle na svet i kada je njihovim roditeljima saopšteno da neće preživeti noć.Razlog tome je retko medicinsko stanje u kom jedno oplođeno jaje nije uspelo pravilno da se razdvoji u celosti u materici. Što njih dve čini najređim oblikom spojenih blizanaca.

Imaju dva srca, dva stomaka, tri bubrega, četiri plućna krila. Sa druge strane, dele jednu jetru, jedan grudni koš, imaju zajednički sistem za cirkulaciju i samo delimično odvojen nervni sistem. Od struka naniže, Ebi i Britani dele organe, uključujući creva, bešiku i reproduktivne organe.

  

Njihovi roditelji nikada nisu razmišljali o razdvajanju iz straha da će jedna od njih ili obe umreti ili ostati sa teškim invaliditetom. Zapravo, njihova majka Peti nije ni znala da očekuje blizanakinje, sve dok se devojčice nisu rodile. Ozbiljnost situacije nisu shvatali ni lekari. Sve do porođaja. Bebe su odmah prevezene na kliniku u veći grad.

Sijamski blizanci

Poznato je da su sijamski blizanci - ne samo izuzetno retki, već i da generalno imaju nisku stopu preživljavanja. Postoji šansa da se 1 od 189.000 beba rodi na ovaj način.

"Pedijatar je rekao da su moje bebe spojene i da imaju dve glave", priseća se Peti Hensel u intervjuu za Dejli mejl 2006. godine. "Bio je veoma direktan, ali apsolutno korektan. Kada smo ih prvi put videli, mislili smo da su prelepe."

Iako su Ebi i Britani podložnije prehladama i dva puta su imale upalu pluća, obe kažu da su dobrog zdravlja, uprkos nizu operacija. Treća nerazvijena ruka uklonjena im je sa grudnog koša dok su još bile bebe. Ispravljena im je zakrivljenost kičme, dok je grudna šupljina proširena kada su imale dvanaest godina, kako bi se sprečili problemi sa disanjem.

Bliznakinje kažu da je njihovo telo "podeljeno crvenom linijom". Jedna kontroliše levu stranu tela, dok druga upravlja desnom. One moraju da rade sinhronizovano da bi se pravilno kretale.

Njihova anatomija je i dalje misterija za doktore. Naime, svaka od njih ne oseća dodire na suprotnoj strani tela. Kada se jedna od njih rukuje, druga to ne oseća. To lekare navodi na mišljenje da su njihovi neuroni jedinstveni i da ne postoji još jedan takav poznat slučaj u svetu.

Jedna drugoj dovršavaju rečenice i čitaju misli, dok im je telo savršeno sinhronizovano.

Roditelji nisu želeli da govore u javnosti sve dok one to nisu same poželele. Sestre su 2012. poželele da podele svoje živote na društvenim mrežama. Svet ih je na malim ekranima prvi put ugledao 1996. godine, kada ih je Opra Vinfri, ugostila u svojoj emisiji. Takođe su glumile u nekoliko dokumentarnih filmova. Sestre su u tim filmovima pričale o svojoj svakodnevici i kako su naučile da žive ispunjene živote iako imaju različita interesovanja: Ebi na primer voli matematiku, dok je Britani rođena spisateljica.

Na mnogo načina, Ebi i Britani su živele uobičajenim životom. Išle su u redovnu školu i bile izuzetno društvene. Prijatelji i porodica su im uvek bili podrška. U prilog tome da prevazilaženje životnih prepreka za njih dve ne predstavlja problem, ide i položen vozački ispit. Nakon srednje škole su upisale Univerzitet Betel u Arden Hilsu gde su i diplomirale 2012. godine.

Danas ove bliznakije vode miran život u svom rodnom gradu i rade kao nastavnice u školi.

Misterije manastira

Ove slike u srpskim manastirima jos uvijek niko nije rastumacio. 

U manastiru Sukovo Sveti Hristofor je oslikan sa magarećom glavom, a Bogorodica ima krila. U Visokim Dečanima na fresci Hristovog raspeća nalaze se dva neidentifikovana leteća objekta. U crkvi svetog Petra i Pavla Isus je ćelav...

Na prostorima današnje Srbije živi se već hiljadama vekova. Zbog toga mnoge tajne još čekaju da budu otkrivene i objašnjene. Neke od ovih misterija kriju i mnogobrojni manastiri rasuti širom naše zemlje. Ovo su samo neke od njih…

Krilata Bogorodica i “psoglavi” svetac

Manastir Svete Bogorodice, u narodu je poznat i kao Sukovo. Nalazi se ispod brega Carev kamen, nedaleko od Pirota. Tajne i legende o njegovom nastanku sežu još u doba Rimljana kada je ovo, navodno, bilo sveto mesto. Ovaj, sadašnji manastir krije i dve izuzetno zanimljive freske, jedinstvene u hrišćanskom svetu.

Zvuči neverovatno, ali u Sukovu se nalazi freska sveca koji je prikazan sa životinjskom glavom! 

U pitanju je Sveti Hristofor, a o tome odakle mu, kako neki misle magareća glava, postoje razne legende.

Jedna od njih kaže da je on poticao iz plemena ljudoždera, takozvanih “psoglavih”. U jednom ratnom pohodu, rimska vojska je naišla na ove neobične ljude, uhvatila jednog mladića i poslala ga u Rim. Tamo se mladić upoznao sa hrišćanstvom i pri krštenju dobio novo ime – Hristofor. Svojim životom i mučeničkom smrću zaslužio je status sveca. Činjenica da je jednom u svom životu bio ljudožder verovatno je zaslužna za to što je u Sukovu prokazan sa životinjskom glavom.

U istom manastiru krije se još jedna misterija – Sukovo je dom Bogorodice sa krilima!

Pravila o tome ko u hrišćanskoj ikonografiji može da se prikaže sa krilima su veoma striktna – to su samo arhanđeli i Sveti Jovan Krstitelj kao onaj koji je najavio dolazak Isusa Hrista. Zbog toga je veoma čudnovato što u ovom manastiru postoji freska na kojoj krila ima i Bogorodica.

Iznad freske, međutim, postoji bledi natpis koji ovu misteriju možda malo rasvetljava. Piše: “Da nas Bogorodica svojim krilima čuva i štiti od svih napada zloga koji pokušava da nas pokoleba u našoj veri”.

Ovo nije jedini manastir u pirotskom kraju koji krije misterije.

Ćelavi Isus

Crkva Svetog Petra i Pavla, pored sela Rsovci, na Staroj planini u pećini brda Kalik, poznata je i kao pećinska crkva. U njoj se nalazi freska ćelavog Isusa, jedinstvena u pravoslavnom freskoslikarstvu!

Nema preciznih podataka kako je ova neobična freska nastala, ali se pretpostavlja da je to bilo u vreme kneza Lazara i da su je naslikali isposnici iz Sinaja koji su boravili u pećini. U to doba, isposnice kao hramovi nisu bile podložne crkvenim kanonima o tome kako se predstavlja koji svetac, pa se veruje da su Isusa iz pećinske crkve naslikali sami isposnici i da ona zbog toga nije bila podložna izmenama i cenzuri. Ipak, zašto su gosti iz Sinaja Isusa predstavili baš ćelavog, misterija je.

Vanzemaljci iz Visokih Dečana?!

Visoki Dečani na jugu Srbije su zadužbina kralja Stefana Dečanskog i cara Dušana. Gradnja je završena 1335. a freske oko 1350. godine. Manastir se nalazi na spisku UNESKO-ve Svetske baštine zajedno sa još tri manastira SPC pod imenom “Srednjovekovni spomenici na Kosovu i Metohiji“.

U obrazloženju koje je UNESKO dao 2004. godine navodi se da su freske manastira Visoki Dečani jedno od najvrednijih primera tzv. “renesanse Paleologa” u vizantijskom slikarstvu i dragocen zapis o životu u XIV veku.

Ipak, upravo jedna od ovih fresaka decenijama je predmet debata i sporenja između onih koji misle da su je upravo ona konačni dokaz da su vanzemaljci već posetili ove prostore i onih koji tvrde da je reč “samo” o umetničkoj slobodi.

Naime, tu se nalazi čuvena freska Isusovog raspeća sa dva “neidentikikovana objekta” u levom i desnom uglu. Reč je o dva neobična predmeta u obliku suza sa zracima u kojima se nalaze osobe. Zraci stvaraju utisak kretanja, pa oni koji veruju u NLO tvrde da je reč o vanzemaljskim letelicama.

Potvrda o poseti vanzemaljaca našoj planeti stara je nekoliko vekova i nalazi se u Srbiji, na fresci u manastiru Visoki Dečani, tvrdi švajcarski novinar Erih fon Daniken.

Erih Fon Daniken, švajcarski umetnik, pisac i misteriolog koji svojim radovima populariše paleokontakt i teorije starovekovnih kosmonauta, tvrdi da je dokaz o poseti vanzemaljaca planeti Zemlji nastao još u 14. veku i da je oslikan na fresci "Raspeće Hristovo" u manastiru Visoki Dečani na Kosovu i Metohiji.-Ta freska je facinantna i ranijih godina sam ukazivao na to. Prosto mi je neverovatno kako mnogi ufolozi širom sveta pričaju o raznoraznim teorijama i postojanju vanzemaljaca a niko da pomene najkonkretniji dokaz za to u srpskom manastiru. Taj manastir se inače nalazi na Kosovu i u stalnoj je opasnosti od vandalizma albanskih ekstremista i međunarodna zajednica bi morala da ga zaštiti maksimalno, rekao je Daniken.U levom gornjem uglu slike nalazi se neobičan detalj oblika suze i u njemu prikaza sa ispruženim rukama. Suza za sobom ostavlja tri zraka sa gornje i tri sa donje strane, stvarajući utisak kretanja ka desnoj strani slike. Na desnoj strani, u desnom gornjem uglu nalazi se trouglasta forma u kojoj se takođe nalazi lik, koji se osvreće preko ramena ukazujući nam time na suzu s leve strane slike. Unutar trouglaste forme nalazi se krug koji na sebi ima naslikanu oznaku zvezdastog oblika. Ono što je najfiscinantnije jeste da su oba bića na fresci iz 14. veka prikazana u letelicama krajnje čudnog oblika i sa pravom se postavlja pitanje otkuda je srednjovekovni zograf (slikar fresaka) mogao da ima inspiraciju da oslika leteće objekte.Sa druge strane, neki smatraju da naslikani objekti predstavljaju personifikaciju Sunca i Meseca

Pogledajte slike i zaključite sami. 

Spear of destiny

 Chapel of Saint Longegin in the Temple of Christ's Resurrection, Jerusalem

Longin was a Roman soldier who was to verify whether Jesus Christ was truly dead, the spear penetrate his chest. This Longin's spear was found in the rock in the place of today's chapel and this spear is known as Longin's spear or the spear of destiny for which the fate of the world is bound.

The Holy Martyr Longin, was the first officer who, after Christ's suffering, took off the military uniform and moved away from the world for Christ. He was the captain, the elder of soldiers who attended the crucifix of Jesus Christ on Golgota, about which the Gospel of Matthew, Marko and Luka testified.

He was the elder of soldiers, that is, the guard who kept Christ's grave. When Jewish elders found out about Christ's resurrection, they broke the soldiers to pass the false news - that Christ did not reset but to stole his disciples. They tried to pour and longin, but he didn't agree to that. The Jewish elders then wanted to kill him, but he found out the two other, took off his military belt, went to the apostle and baptized himself, and then secretly left Jerusalem and moved to Cappadocia. There he surrendered the post and prayer, and, as the living witness of Christ's resurrection, he addressed many gentlocities in the truthful faith. The time of World War II, Adolf Hitler sent his people in search of this spear. He heard he gives a special power to the one who owns it. He believed that if he was growing, he would rule the whole world.



Longinovo koplje

Kapela svetog Longina u Hramu Hristovog vaskrsenja, Jerusalim

Longin je bio rimski vojnik koji je da bi proverio da li je Isus Hrist zaista mrtav, kopljem probo njegove grudi. Ovo Longinovo koplje je nađeno u steni na mestu današnje kapele i ovo koplje je poznato kao LONGINOVO KOPLjE ILI KOPLjE SUDBINE za koju se vezuje sudbina sveta.

Sveti mučenik Longin, je bio prvi oficir koji je, posle Hristovog stradanja, skinuo vojnu uniformu i udaljio se od sveta radi Hrista. Bio je kapetan, starešina vojnika koji su prisustvali raspeću Isusa Hrista na Golgoti, o čemu svedoče jevanđelisti Matej, Marko i Luka.

Bio je starešina vojnika, odnosno straže koja je čuvala Hristov grob. Kad su jevrejske starešine saznale za Hristovo vaskrsenje, potplaćivali su vojnike da pronose lažnu vest - da Hristos nije vaskrsao nego da su ga ukrali njegovi učenici. Pokušali su da potplate i Longina, ali on na to nije pristao. Jevrejske starešine su tada hteli da ga ubiju, ali on je saznao za to i zajedno sa dva svoja druga, skinuo je svoj vojnički pojas, otišao kod apostola i krstio se, a zatim je tajno napustio Jerusalim i preselio se u Kapadokiju. Tamo se predao postu i molitvi, i, kao živi svedok Hristovog vaskrsenja, obratio je mnoge neznabošce u istinitu veru.Za vrijeme drugog svjetskog rata, Adolf Hitler poslao je svoje ljude u potragu za ovim kopljem. Cuo je da daje posebnu moc onome ko ga posjeduje. Vjerovao je da ako ga se dokopa, vladat ce cijelim svijetom. 

Ljubavno gatanje starih Slovena

Ljubavno gatanje starih Slovena

Sloveni… Tajanstvena plemena koja su se naselila širom Evroazije. Plemena, među prvima koja su prepoznala pismo, ali se do posljednjeg bore za pagansku vjeru. O običajima i životu starih Slovena još uvjek postoje mnoge legende. Krišćanstvo je došlo kod Slovena u 10. vjeku. Usvajanje nove vjere bilo je kao siječenje plodnog vrta – ljudi su se sa svojom vjerom rastajali sa gorčinom i očajem, paganstvo je za njih bilo način života.

Obred proricanja u paganstvu je jedan od najvažnijih. Prema legendama, proricanje sudbine se obavljalo po određenim pravilima: prvo je trebalo izabrati određeno božanstvo, prinijeti mu žrtvu, pa tek onda pitati za budućnost. Vijerovalo se da svaka osoba u životu ima trenutak kada se mora obratiti bogovima i saznati šta ili ko ga čeka. Sloveni nisu počeli da siju usijeve bez obreda, nisu išli u lov bez blagoslova sveštenika. A šta reći o ljubavnim aferama!

U suvremenom društvu, proricanje sudbine i rituali se najčešće izvode u vreme Božića i na nedjelju Trojice (Zeleno božićno vreme). Ovi rituali su ljepi, misteriozni. Svojom ljepotom privlače uglavnom mlade djevojke i dečake. U ruralnim sredinama rituali su češći nego u urbanim sredinama, ali to mlade ljude ne zaustavlja. Šta mlade djevojke žele da nauče od zlih duhova? Šta traže kada prinose žrtvu paganskim božanstvima? Odgovor je jednostavan – ljubav.

Jedno od najčešćih i šarenijih je proricanje sudbine . Na današnji dan djevojke su dolazile u šumu, plele sebi vjence od sakupljenog cvjeća, a zatim ih bacale u rijeku. Ako je vjenac koji je isplela djevojka išao na plovidbu, onda bi trebalo da se uda ove godine. U slučaju kada je vjenac otišao na dno, onda bi ona šetala u selu sa devojkama do sledeće godine. Svako proricanje sudbine pratile su pijesme, igre, kolo devojaka i dječaka. Ovo je bila posebna romansa i misterija.

Još jedno popularno, ali veoma zastrašujuće gatanje se izvodi na raskrsnici u ponoć. Njegova suština je sledeća: osoba zainteresovana za svoju budućnost otišla je na raskršće (možda ne sama, već sa svojim prijateljima) i, smislivši mladoženju za sebe, počela je da sluša tišinu. To je činila u krug, da je zli duhovi ne bi poveli sa sobom. Ako je gatara čula smijeh i zvukove zabave, onda će biti venčanje ove godine. Plač i crkveno pijevanje bili su znak skore smrti. Nije iznenađujuće što se malo ko usudio da nagađa o ljubavi na ovaj način.

Slovenske devojke su takođe željele da znaju kakvog će supružnika dobiti, kakvo bogatstvo ima. Da bi se to saznalo, postojala je posebna vrsta proricanja. Jedna od njih je gatanje po slami. Devojka priđe gomili slame, izvuče usnama slamku, zabacivši glavu unazad. Ako je slama bila sa klasom, onda će muž biti bogat, a ako bez klasića, onda će, naprotiv, biti siromašan. Ovo proricanje ima još nekoliko opcija. To je zbog činjenice da se proricanje sudbine prenosi usmeno i iz sećanja, a ljudsko pamćenje, nažalost, nije pouzdano. Druga opcija za proricanje sudbine slamom u štali je prebrojavanje količine izvučene slame iz gomile: paran broj – da se oženi sa njom, a neparan – da kuka kod devojaka.

Simbioza paganske i krišćanske kulture ogledala se u procesu proricanja. Za krišćane se gatanje smatra grijehom, pa su mlade djevojke prije početka obreda skidale naprsne krstove, potpuno zakopčale odijeću i otišle na mijesto proricanja na nepoznat način. Iz gornjeg proricanja vidi se da je mijesto za gatanje izabrano mračno, „nečisto“ – štala, kupatilo, stočar, kao i raskrsnice i groblja. To je učinjeno kako zli duhovi ne bi bili dovedeni u kuću nakon proricanja.

Sol i njena magicna svojstva

ZAŠTO PONEKAD MORATE OPRATI POD SOLI?

"Magična" svojstva soli poznata su stoljećima.

Kuću treba očistiti solju kada:

-članovi vaše obitelji (posebno djeca) često obolijevaju

-ne spavaju dobro

-kućne biljke boluju

-elektronika se često kvari

-uvijek ti nedostaje novac

-obitelj nedavno je bila tugovanju

- Stvari jednostavno nestaju

-odnos muža i žene je užasan

-djeca te ne slušaju

-ljubimci se izgube ili umru.

Pobrinite se da nemate u kući hrpu starih stvari koje više nitko ne koristi,.

Kako napraviti veliko čišćenje sa soli?

Bolje da započnemo ovaj posao u punom mjesecu !

A ovako to ide:

Operite zavjese i prozore (da bolje vidite što se događa i otkrijete nove perspektive).

Prašina se ocisti posvuda.

Pećnicu dobro operite (uvijek mora biti čista).

Otvorite sve prozore da promijenite klimu.

Razrijediti žlicu soli (voda na sobnoj temperaturi). Možete dodati eterična ulja (limun, naranča, ulje čajevca).

Perite podove počevši od ulaznih vrata.

Ako imate tepihe poprskati solju, onda nakon 30 minuta usisavate.

Vodu kojom ste oprali podove treba baciti u zemlju, ali ako to nije moguće, čak i u wc.

Ako iz nekog razloga ne možete oprati podove stavite ih u uglove posuda napunjenih solju, a nakon nekoliko dana bacite sol.

Pojave:

Ovaj posao radite kada ste sami, i u dobrom raspoloženju.

Ne uzimajte sol koju imate kod kuće, kupite pakovanje soli sa namijerom.

Nakon što završite posao istuširajte se i operite odjeću.

Ovaj "ritual" treba raditi barem deset puta godišnje.